سفارتخانه‌ها حوزه‌های موضوعی را به عنوان «میز» می‌شناسند. بعد از توافق برجام در سال ۲۰۱۵، یک پست جداگانه برجام در سفارت بروکسل ایجاد شد. به کسی که عهده‌دار این پست است، اصطلاحا، مسئول میز نیز گفته میشود. این سیستم در وزارت‌خانه‌های امور خارجه نیز جاری است. برای نمونه، کارشناسی که مسئولیت روابط با کشوری خاص، مثلا چیـن، را عهده‌دار است، به عنوان مسئول میز چین می‌شناسند.

نقش کارشناس در مذاکرات برجـام چیست؟

برجام، یا همان برنامه‌ی جامع اقدام مشترک، یا توافق هسته‌ای، یا توافق وین و یا هر نام دیگری که بر آن بنهیم، یکی از کلان‌ترین موضوعات سیاست خارجیِ نه تنها جمهوری اسلامی ایران که کشورهای پنج + یک و اتحادیه اروپا است. مباحثِ مرتبط با برجام تا حد زیادی در سطح کارشناسی و فنی، قسمتی (کمیسیون مشترک) در حد معاون محترم وزیر، و بخش‌های کلان سیاسی در حد وزرا تصمیم‌گیری و اقـدام می‌شود. کارشناسانِ جمهوری اسلامی ایران و سایر اعضای برجام در تمامی موضوعاتِ مرتب با مذاکرات حضور دارند و جناب وزیر و معاون با توجه به نظر کارشناسی است که در این جلسات حاضر می‌شوند و با امعانِ نظر به تصمیماتِ بالادستی نظام، تصمیماتِ لازم را اتخاذ می‌کنند. به همین علت است که در تمامی جلسات و تصاویر، کارشناسان نیز حضور دارند. ستاد پیگیری برجام بعد از توافق، در وزارت امور خارجه تشکیل شد و جعـفر یعقوبی یکی از اعضای اولیه این ستاد بود.

کارشناسِ سیاسی ستـاد پیگیـریِ اجـرای برجـام یعنی چه؟

همانطور که یک لشکر و ارتش صرفاً متشکل از ژنرال‌ها نیست، یک تیم مذاکره‌کننده نیز فقط یک رئیس دارد (معمولا معاون وزیر در سطح کمیسیون مشترک) و رئیس ستاد در سطح جلسات فنی و تخصصی. مابقی کارشناسان هستند. علیرغم ساختـارِ اداری که دارای سلسله‌مراتب خاص خود می‌باشد، این دست تفکیک‌ها اساساً در سطح ستادی چندان پر رنگ نیست و همه دوستانی که فعالیت حرفه‌ای ستادی داشته‌اند، احتمالا به این نکته واقف باشند.